Stralsund Querkanal

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

Dag en nacht is toegang mogelijk via de goed geboeide en verlichte vaargeul Strelasund. De Ziegelgrabenbrücke in het zuiden van de haven is op vaste tijden geopend. Ten noorden en zuiden van de Ziegelgrabenbrücke liggen elk 5 dukdalven als wachtplaatsen. Pleziervaartuigen die uit het noorden komen, wordt aangeraden tussen de middelste en de oostelijke pieren door te varen vanaf boei 54 op 180°.

Openingstijden Ziegelgraben basculebrug:

Dagelijks. 05:20 - 08:20 - 12:20 - 15:20 - 17:20 - 21:30, houd minimaal 100m afstand tot de brug tot het ontgrendelingssignaal

Stralsund Traffic VHF kanaal 67
Stralsund Port: VHF kanaal 11
en +49 3831 299662 of +49 179 9808631

Ligplaatsen

Er zijn ook enkele ligplaatsen in de Querkanal/Traditionshafen haven achter de basculebrug. 00 en 18.00 uur op vrijdag en 18.00 uur op zondag

Omgeving

De bevoorradingsmogelijkheden in de stad zelf zijn goed en de oude Hanzestad heeft veel bezienswaardigheden te bieden, waaronder het Duitse Scheepvaartmuseum, het Ozeaneum en het Huis van de Scheepsrederij.

Voor de basculebrug van deze haven kun je tanken.

Er zijn veel restaurants en cafés langs de haven en in de pittoreske oude stad.

In de haven en de pittoreske oude stad vind je veel restaurants en cafés.

NV Land Guide

Het huidige stadsbeeld wordt nog steeds gekenmerkt door de monumentale gotische gebouwen die al van verre zichtbaar zijn vanaf het water. De stad heeft meer dan 40 cultuurhistorische monumenten, waaronder kathedralen en kloosterkerken.

Kort na de hereniging stond Stralsund aan de ene kant voor uitstekend onderhouden middeleeuwse architectuur en aan de andere kant voor verwaarloosde oude gebouwen. Vandaag de dag heeft de stad haar architectonische schatten van de afgelopen eeuwen in het best mogelijke licht gezet: Hier staat een fraai gerenoveerd zadeldak, daar is de voorbeeldig gerenoveerde gevel van een oud pakhuis. Samen met Wismar staat de historische oude binnenstad van Stralsund sinds 2002 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

De belangrijke rol van de stad in haar hoogtijdagen, toen ze deel uitmaakte van het Weense Hanzeverbond, blijkt uit het feit dat hier in 1370 tijdens de "Vrede van Stralsund" onderhandelingen plaatsvonden tussen het Hanzeverbond en Denemarken. En het belang van de bewaard gebleven oude binnenstad kan vooral worden gewaardeerd na een historische excursie naar het cultuurhistorisch museum. Daarom raden we een bezoek aan het museum aan als voorgerecht, een rondleiding door de stad als hoofdgerecht en een bezoek aan geselecteerde bezienswaardigheden als dessert.

Laten we beginnen met het voorgerecht op de hoek van de Mönch-Straße en de Katharinenberg, waar je te weten komt dat prins Jaromar II van Rügen de hand had in de stichting van de stad. Hij schonk een stuk land aan de Dominicaanse monniken aan wat nu de westelijke rand van de oude binnenstad van Stralsund is en betaalde voor de bouw van een aanvankelijk bescheiden kloostercomplex, dat steeds groter werd naarmate de macht en rijkdom van de Zwarte Monniken toenamen. De franciscanen die zich later aan de rand van de stad vestigden, stonden daarentegen bekend als de "Grijze Monniken". Terwijl de "Zwarten" uit het Sint-Catharinaklooster een sterke invloed hadden op wetenschap en politiek, namen de "Grijzen" uit het Sint-Jansklooster het bijbelse woord van naastenliefde onder de loep. Zij wijdden zich voornamelijk aan de zorg voor armen en zieken. In 1234 vaardigde prins Witzlaw I het oudste document van de stad uit: De stadsrechten. Nadat Stralsund zich had aangesloten bij de Hanze (1293), waarvan de vloot Stralsund 50 jaar eerder had aangevallen, moest de kerk op de achtergrond blijven ten gunste van de koopmansklasse. Toch was er een soort alliantie van verstandhouding tussen de twee. De Reformatie gooide echter roet in het eten voor de monniken in 1525, de katholieken vluchtten en de kloosters werden eigendom van de stad. Kort daarna stond het stadsbestuur de Birgittijnse nonnen toe om in het Sint-Catharinaklooster te gaan wonen. In 1560 werden de drie parochies St Nikolai, St Jacobi en St Marien scholen en weeshuizen.

In 1628 belegerden keizerlijke troepen onder leiding van Albrecht von Wallenstein de stad. Uit angst voor een overwinning van Wallenstein sloot burgemeester Lambert Steinwich een alliantieovereenkomst met de Zweden. De Zweedse koning Gustav Adolf II kwam, zag, won en werd gevierd. Maar de inwoners van Stralsund voelden al snel de transformatie van hun bevrijders in uitbuiters. Het verval van de Hanze had de economische positie van Stralsund al ernstig verzwakt. Het achterland dat in de Vrede van Westfalen aan de Zweden werd toegekend, was te klein om een economische impuls te geven. De ster van Stralsund zonk in de 18e eeuw. De Zweedse overheersing duurde tot begin 1800. In 1807 marcheerden Napoleons troepen Stralsund binnen. Majoor Ferdinand von Schill kon de stad korte tijd bevrijden, maar hij viel toen Napoleons troepen weer naderden en zijn leger van vrijheidsstrijders versloegen. Vandaag de dag ligt er een stenen plaat met zijn naam op de plek waar de kogel hem neersloeg in de Fährstraße. Zijn dodenmasker wordt bewaard in het museum en in de Sarnowstraße staat hij in brons gegoten met getrokken sabel.

Na zijn dood werd de majoor een van de populairste mannen in de Duitse vrijheidsstrijd, omdat hij niet alleen de militaire overwinning op de Fransen verkondigde, maar ook bevrijding van de feodale omstandigheden eiste. Dit verbond hem met de woordvoerder van de Duitse eenheid Ernst Moritz Arndt, die werd geboren in Groß Schoritz op Rügen en wiens geschriften en boeken worden tentoongesteld in het Stralsund Museum.

Terwijl Stralsund al een machtige maritieme handelsstad was in de Hanzetijd, documenteert het museum dat de vloot van Stralsundse schepen haar hoogste aantal bereikte in 1878 met 219 zeeschepen. Bezoekers kunnen nog meer te weten komen over het grote tijdperk van de zeevaart in het Huis van de rederij. Het gebouw aan de Frankestraße 9 met zijn classicistische gevel herbergt talrijke scheepsmodellen. De kapiteins van de galjassen, barkassen en volgetuigde schepen zaten ooit in de vergaderzaal en verfraaiden (na vaak jaren op zee) hun verhalen over de grote reis met echte en verzonnen avonturen.

In de weelderige woonkamers, de boegbeelden van een nieuwe levensstijl, hingen schilderijen van kapiteins. De meeste waren geschilderd door zeelieden, die veel belang hechtten aan een getrouwe weergave van de schepen. De kapiteinsschilderijen in het museum getuigen van deze uitgesproken liefde voor detail. Schilderijen van Caspar David Friedrich, Friedrich Preller, Elisabeth Büchsel en vele andere bekende kunstenaars zijn hier ook te zien. Traditionele kostuums, meubels en poppenhuizen zijn slechts enkele van de andere tentoongestelde voorwerpen.

Wie weet precies wat een facetbijl, een paalwoning-urn of een hangend bassin met een krulornament is? We vertellen het je in ieder geval niet en verwijzen je naar de tentoonstelling over prehistorie en vroege geschiedenis van het museum, waar je een reeks fascinerende artefacten kunt zien, van voorchristelijke stenen werktuigen tot vondsten uit de brons- en ijzertijd. Het gebied rond Stralsund is een ware schatkamer voor historici. Het museum bezit het onvoorstelbare aantal van 50.000 artefacten.

De tijd wordt in het museum vele duizenden jaren teruggedraaid. Al degenen die voor de jaartelling of in het eerste millennium daarna naam maakten tussen Kaap Arkona, Wismar en Szczecin - de Germanen, de Slaven, de Vikingen. Om bij de bovengenoemde te blijven: Grote delen van de Germaanse bevolking verlieten dit kustgebied in de 4e eeuw. Er was geen oorlog met de Slaven die hun weg binnendrongen; in een vreedzaam proces namen de Slaven de overgebleven Germaanse stammen in hun gelederen op. Met het oog op de veelvuldige militaire conflicten is dit een vermeldenswaardige gebeurtenis, vooral omdat de Denen en later de Duitse en Poolse vorsten de Slaven in talrijke veldslagen zware schade toebrachten.

Het was vooral de Slavische stam van de Rans die op Rügen een maritiem handelscentrum opbouwde dat nauwelijks onderdeed voor het latere Haithabu van de Vikingen aan de Schlei (zie Ralswiek). Dit wordt bewezen door de resten van drie grote Slavische boten en indrukwekkende goudvondsten. De Slaven kregen het goud onder andere in ruil voor barnsteen. Het "goud van de zee" werd zeer gewaardeerd in Midden-Europa.

Vergeleken met de lompe rader waren de slanke Slavische boten de zuiverste van de wedstrijdschepen. Maar de buik van de logge schepen kon vele malen meer lading bevatten. Volgens het veronderstelde motto van de kooplieden dat meer meer is, begon het volumineuze koopvaardijschip aan zijn triomftocht. Al in 1276 kreeg Stralsund toestemming om eigen kraampjes op te zetten in de handelscentra in Skåne (zie ook Skanør). Daarna volgden vestigingen in Noorwegen. Ruim 100 jaar later had de stad al 20 scheepswerven waar de koggen werden gebouwd. De "bootmakers" werden de ongekroonde koningen van de stad. De kogge staat op het stadszegel uit die tijd, dat in het museum te zien is. Tot zover het museum en de geschiedenis van de stad, die ooit op een eiland lag en pas in 1815 Pruisisch werd.

We hebben het Sint-Katelijneklooster al gezien als de thuisbasis van de musea van Stralsund. Het complex werd in 1251 gesticht door de Dominicanen en huisvest niet alleen het eerder genoemde cultuurhistorisch museum, maar ook het scheepvaartmuseum. Het heeft een van Europa's grootste aquaria voor tropische vissen. Twee van de tentoonstellingsthema's zijn "De zee als habitat" en "Visserij".

Een opmerkelijk gotisch bakstenen gebouw (eerste bouwfase: 13e eeuw) is het stadhuis op het marktplein met zijn indrukwekkende gevel. Het wordt ook beschouwd als een van de mooiste wereldlijke gebouwen van de Noord-Duitse baksteengotiek. De Nikolaikirche, gebouwd rond 1300 naast het stadhuis, heeft naar verluidt vergelijkbare kwaliteiten, met zijn paneelschilderingen en andere kunstschatten, waaronder de astronomische klok uit 1394. En zelfs het stadhuis is niet alles wat glinstert aan de buitenkant. Door het midden van het gotische gebouw loopt een indrukwekkende gang. Rechts en links van de doorgang wordt een galerij ondersteund door zuilen. Op slechts een paar meter van de doorgang van het stadhuis hangt het stadswapen uit de Zweedse tijd aan het westportaal van het stadhuis.

De historische huizen aan de Alter Markt staan dicht opeengepakt tegen de machtige Nikolaikirche en het lijkt bijna alsof ze al die jaren beschutting hebben gezocht tegen de stadsplanners. Overigens heeft de Nikolaikirche ondanks de twee torens maar één torenspits, omdat beide torens in 1662 afbrandden en er bij de herbouw in 1667 alleen genoeg geld was voor een nieuwe barokke koepel.

Ook op de Markt hoef je niet ver te zoeken naar stilistische inconsistenties, wat zeker niet alleen de schuld is van het SED-tijdperk. De stijlbreuk aan de gevel van het Wulflamhaus, Alter Markt 5, heeft al geschiedenis geschreven. Het bovenste deel van de gevel dateert uit de 15e eeuw, terwijl de onderbouw zichtbaar is vanaf 1928.

Het Johannesklooster ten noorden van de Alter Markt aan de Schillstraße, dat in 1945 werd getroffen door bommen, is bedoeld als gedenkteken voor de zinloosheid van oorlog. Het complex, dat ook dienst doet als locatie voor concerten, is op bepaalde dagen open voor bezoekers. De voorpleinen van het Johannesklooster zijn ook de moeite waard.

Alleen een paar van de gangen die in Lübeck te vinden zijn, bestaan nog in Stralsund. De Wichmannsgang is er daar één van. Deze leidt naar het Wiekhaus op Frankenwall, dat rond 1300 werd gebouwd als een shelltoren (een verdedigingswerk dat open was naar de stadskant) en later werd omgebouwd tot een toren. Rondom de toren stonden de armenhuizen en "sociale woningen" uit de middeleeuwen. Op de Neuer Markt bij de Mariakerk geeft de rij huizen aan de zuidkant een idee van hoe de gebouwen er hier uitzagen. Een voorbeeld van de pakhuizen van de stad is Böttcherstraße 23, nu een galerie. Een gerestaureerde vertegenwoordiger van gotische herenhuizen is het gebouw aan de Frankestraße 29.

Huis nr. 22 is een voorbeeld van de oriels (of utluchten) die vroeger typisch waren. Sommige van de karakteristieke huizen met puntgevels zijn nog steeds te vinden tussen de Neuer Markt en de Alter Markt, vooral in de Mönchstraße, de Ossenreyerstraße en de Mühlenstraße. De huizen met puntgevels in de Fährstraße zijn ook de moeite waard. De belangrijke wetenschapper Carl Wilhelm Scheele, de ontdekker van zuurstof en stikstof, werd hier in huis nummer 13 geboren. De gereconstrueerde hal van het huis in de Fährstraße 24 laat zien hoe de mensen vroeger in de zadeldaken woonden.

Op de weg door de Mönchstraße raden we een omweg aan naar de Heiliggeiststraße naar de Kütertor poort uit 1446. Het vakwerkhuis met één verdieping naast de westelijke stadspoort huisvestte ooit de poortbediende, die in de middeleeuwen toezicht hield op het verkeer van goederen en mensen.

Het belangrijkste gebouw in de Mühlenstraße is Kampinsche Hof, gebouwd in 1257 en de stadsresidentie van het klooster Neuenkamp, tegenwoordig bekend als Franzburg. Het huis met zijn opmerkelijke portalen was later een Zweeds militair magazijn en zoutopslagplaats. Daarom wordt het vandaag de dag nog steeds "Solthoff" genoemd.

Een deel van de stadsmuur werd herbouwd bij de Kniepermuur, wat een idee geeft van de moeite die in de 13e en 14e eeuw werd gedaan om zich te verdedigen tegen aanvallen. Stadspoorten zoals de Knieperpoort waren de enige schietgaten. Alleen al de ligging op een eiland maakte het moeilijk om Stralsund te veroveren. De omliggende wateren - de Frankenteich, de Knieperteich, de Moorvijver en het Binnenwasser - boden bescherming tegen vijanden. Tegenwoordig is de Knieperteich met zijn waterfontein een recreatiegebied voor de inwoners van Stralsund, om nog maar te zwijgen van de "witte bruggen".

Bij de zeehaven is het rode gebouw van het havenkantoor bezienswaardig, een goed bewaard gebleven torenachtig bakstenen gebouw dat in 1910 werd gebouwd als koninklijk loodsstation. De onderbouw werd in 1840 gebouwd als onderdeel van een verdedigingssysteem.

In 2008 werd op de Hansakai het Ozeaneum opgericht, een maritiem museum met talloze speciale tentoonstellingen, dat zeker een bezoek waard is en al is uitgeroepen tot Europees Museum van het Jaar 2010.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Imbiss

Atm

Brandstof

Diesel

Benzine

Kruidenier

Openbaar Vervoer

Vuilnis