Mariager

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De aanloop naar de haven is dag en nacht mogelijk. De haven wordt op 153° genaderd via een vaargeul met boeien, gemarkeerd met een paar bakens.

Ligplaatsen

Gasten zijn welkom en vinden voldoende ruimte langs de westbrug van de jachthaven. Bij stormachtige aanlandige wind is het echter moeilijk om hier aan te meren, omdat de brug geen reling op middenhoogte heeft. Anders kunnen gasten - na overleg met de aanmeerders - in vrije boxen liggen.

Omgeving

De zeilclub biedt goede sanitaire voorzieningen en vers water. In het aantrekkelijke stadje zelf vindt u zeer goede bevoorradingsfaciliteiten, evenals een motorreparatiedienst.

NV Land Guide

Het oude veerbootstadje, waaraan de fjord zijn naam ontleent, is een van de kleinste stadjes van Denemarken, met ongeveer 2000 inwoners - en een van de mooiste. Het dankt deze reputatie niet alleen aan zijn middeleeuwse stadsbeeld, maar ook aan zijn zomerse rozenpracht en tuinen. Vandaar de bijnamen "Stad van de Rozen" en "Stad van de Tuinen". En met het oog op het toerisme beweren de gemeenteraadsleden graag dat Mariager een reis terug naar de 18e eeuw is. Als je de auto's buiten beschouwing laat en de oude klederdracht toevoegt, kun je dit idee niet ontkennen, vooral omdat Mariager op gelijke voet staat met historische juweeltjes als Ebeltoft of Ærøskøbing. Bovendien zijn alleen al de natuurlijke schoonheid van de omgeving en een ritje met de museumspoorlijn een bezoek waard.

Arme was de inspiratie achter het behoud van het oude stadsgezicht. De voortdurende economische neergang in concurrentie met de machtigere stad Randers in het zuiden, liet geen ruimte voor grote veranderingen. Toch had de bouw van een Birgittijnenklooster rond 1430 aanvankelijk een veelbelovende opleving ingeluid. Het was gewijd aan de Maagd Maria en gaf de plaats ook zijn naam: Maria-akker. Er wordt gezegd dat de hebzucht van de adel heeft bijgedragen tot de bouw van het klooster: als men de overgeleverde verhalen mag geloven, was het wellicht goedkoper om de dochters van de adel in het klooster onder te brengen dan ze uit te huwelijken, omdat men zo op de bruidsschat kon besparen. Omdat het klooster meer diende als "spaarbank" en minder als huis van het geloof, zouden aardse genoegens belangrijker zijn geweest dan monastieke deugden.

Aan de andere kant wordt gezegd dat de monniken en nonnen onderworpen waren aan uiterst strenge voorschriften. Het is dus waarschijnlijker dat de verhalen over de levenslustige kloosterlingen dateren uit de tijd na de Reformatie, toen het klooster alleen nog diende als een soort tehuis voor ongehuwde dochters van de adel. Hoe dan ook, de bouw van het klooster, die door de kroon werd begunstigd, trok handel en ambachten aan, vooral omdat het klooster het privilege van een vrijhaven kreeg.

Maar de Reformatie leidde tot een economisch fiasco. Met de afschaffing van het klooster werd het levensbloed van de stad getroffen. De adel verliet Mariager en branden rond 1600 betekenden uiteindelijk de verarming van het stadje, waarvan de inwoners in de eeuwen daarna met veel moeite het hoofd boven water hielden door kalk en bakstenen te verbranden. Pas in het midden van de 19e eeuw kwam er op bescheiden schaal verbetering in de situatie.

Het marktplein is een geschikt startpunt voor een rondleiding: tot de mooiste van de oude gebouwen behoort hier het oude koopmanshof in het centrum van de stad aan de Kirkegade. In het 18e-eeuwse huis zijn het Mariager Museum, een kunstgalerie en de gemeentelijke binnenplaats gevestigd. Vanaf de imposante galerij aan de achterkant van het voorhuis konden de kooplieden het reilen en zeilen op de binnenplaats overzien. In het museum zijn vondsten uit de oudheid te zien, maar ook huishoudelijke en landbouwwerktuigen.

De in 1983 gerenoveerde Postgården, direct ten noorden van het koopmanshof, is een herkenningspunt in de stad geworden. In het 18e-eeuwse vakwerkgebouw zijn nu een hotel en restaurant gevestigd. Tot het midden van de vorige eeuw woonden hier de priesters van de stad. In de onmiddellijke omgeving kijkt een kraan op de gevel van het stadhuis naar de bedrijvigheid op het marktplein. Het is het symbool van de stad. Ook het in 1822 gebouwde stadhuis had te lijden onder het feit dat nieuwbouwprojecten met de bescheiden middelen van de stad niet konden worden gerealiseerd. Omdat er niet genoeg geld was voor een nieuw stadhuis, werd het oude in 1914 met een verdieping verhoogd - zoals u kunt zien, een geslaagde noodoplossing. Iets verder naar het noorden is de deur van de "Bugges Gaard" in Havnegade, gebouwd in 1735, opmerkelijk, waarschijnlijk een voormalige kerkdeur. Als u vanaf het stadhuis naar het zuiden afslaat, de Fuglsanggade op, komt u voor de splitsing van de weg rechts bij Apothekergården, ook wel bekend als de smidse. Net als sommige andere oude gebouwen in de stad is het gebouwd op gewelfde kelders uit de 15e eeuw. Oorspronkelijk stond hier een van de gastenverblijven van het klooster en in 1816 werd hier de eerste apotheek van de stad geopend. De apotheek die nu nog bestaat, een paar stappen zuidelijker in Havnedalvej, is er sinds 1871 en de brandweerkazerne ertegenover is sinds 1850 de thuishaven van de brandweer.

Als u rechtsaf de Sognsgade opgaat, komt u aan het eind daarvan bij de Mariagerhof. Een trapsteen draagt de inscriptie: "Bokellmann A=0 1766". Rechtdoor naar het westen, het kerkhof op de hoek van Kirkebacken/Klostergade is de volgende halte. Het plein bij de voormalige stadspoort werd ooit doorsneden door een beek. Op de binnenplaats was eerst een touwslagerij en later een ververij gevestigd. Opvallend zijn de lindebomen in twee etages, zoals ze uit Franse tuinen bekend zijn.

Door de Klostergade zuidwaarts te volgen, de Kastanien Allee en de Klosterstien, bereikt men de resten van het eens massieve kloostercomplex (maquette in het museum) en de kloosterkerk. Slechts één gebouw (nu het kantongerecht) en de kerk zijn overgebleven en geven geenszins een indruk van de oorspronkelijke omvang van het bouwwerk. Ondanks financiële steun uit de rest van Jutland was de kleine gemeente niet in staat de kerk en de kloostergebouwen te onderhouden. Bij de restauratie werd bovendien veel van het historische weefsel van de kerk vernield. In de kerk zijn echter waardevolle dingen bewaard gebleven: zo staat er in de kerk een Christusgraf, een houten figuur van de dode Christus in een doodskist. Het was een van de rekwisieten van de katholieke kerkspelen, waaraan na de Reformatie een einde kwam, net als aan de despotische en geldverslindende bisschop Stygge Krumpen, die tijdens zijn bewind 50 boerderijen had weten te verwerven. Na de Reformatie moest de gehate kerkman een tijdlang de gevangenis delen met koning Christiaan 11 en werd hij uiteindelijk begraven in de kerk van Mariager, waar niet alleen zwarte schapen hun laatste rustplaats vonden. Veel adellijke families hadden hun begraafplaats in de kerk. Ook Otto Krumpen, die in 1520 de veldtocht tegen de Zweden leidde, ligt hier begraven.

Aan het noordelijke einde van Klosterstien herinnert het Huis aan de Tolpier aan de tol die moest worden betaald bij de zeven tolpoorten van de stad. Het tegenoverliggende brouwerijterrein uit 1876 is een paar jaar geleden gerenoveerd. Verder naar het oosten, op het Eikenplein, is de voormalige indeling van de 12e-eeuwse Sint-Pieterskerk, die niet meer bestaat, zichtbaar gemaakt door stenen.

Wandelend langs het stadhuis en de markt op de terugweg naar de haven, komt u bij Lion's Head, een bron uit het Maren Finds Dal (dal). Van hieruit werden emmers bluswater door lange rijen mensen naar de plaats van de brand gebracht. De Leeuwenkop is ook het vertrekpunt voor het 110 meter hoge uitkijkpunt en de grafheuvel Hohøj, vanwaar je een groot deel van de omgeving kunt zien (drie kilometer ten zuidoosten van de stad). Volgens de legende is de grafheuvel, die naar Jutlandse begrippen bijna alpien is, door een prehistorisch volk aangelegd - om een schat te begraven. Verscheidene malen hebben schatgravers, die niet in een legende geloofden, naar deze schat gezocht. Zelfs Duitse soldaten, wiens commandant het in zijn hoofd had gehaald de vermeende schat terug te vinden, hebben er in 1864 tevergeefs naar gegraven.

Het 17 kilometer lange traject van de museumspoorlijn van Mariager naar Handest wordt beschouwd als "de mooiste spoorlijn van Denemarken". Het station voor de oude stoomlocomotieven en verouderde wagons ligt net ten westen van de haven. Volgens de spoorwegvereniging beschikt het over een bijzonder uitgebreide collectie locomotieven en wagons, die uitsluitend door amateur-spoorwegmensen worden onderhouden en bereden. De ijzeren stoomlocomotieven puffen zelden door het prachtige landschap ten zuidwesten van Mariager. In het weekend blaast de stationschef des te vaker op de fluit voor vertrek.

Vanuit Mariager kunnen nog een aantal andere excursies worden gemaakt, bijvoorbeeld naar de doorgangsgraven bij Kastbjerg (vijf kilometer ten westen van Mariager). De begraafplaatsen dateren uit de late steentijd. Het restaurant "Landgangen" aan de Hadsundvej (een kilometer ten noordoosten van de haven) biedt uitzicht op de fjord. Een supermarkt in de haven biedt mogelijkheden om te winkelen.

Een regelmatige veerdienst vaart tussen Mariager en Stinesminde.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Imbiss

Kraan

Atm

Brandstof

Kruidenier

Scheepswerf

Ramp

Openbaar Vervoer

Fietsverhuur

Vuilnis