Thurø Bund - Yachtværft & Thurø Sejlklub

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De aanloop naar de ongebrande steigers is alleen overdag mogelijk. Het wordt gedaan vanaf de boei ten westen van "Kidholm Flak" met 35° naar de Walsted scheepswerf. Van daaruit houdt u parallel aan de kust tot u de jachthaven bereikt of voor anker gaat.

Ligplaatsen

Er zijn een paar plaatsen bij de kades of in de jachthaven (1,5 - 2,5 m). Tegenover, op de noordoever van Grasten, is een kleine privésteiger, maar deze mag niet worden benaderd vanwege onveilige diepten.

Aanlegplaats: Een beschutte plek is overal in Thurø Bund te vinden bij 2 - 6m waterdiepte.

Omgeving

Goede bevoorradingsmogelijkheden in "Thurø By" op 500m afstand (goede service bij de bootwerven) en een bus naar Svendborg.

NV Land Guide

Vóór het Stenen Tijdperk zouden Thurø en Gråsten twee eilanden zijn geweest. Een landverbinding die langzaam uit het water tevoorschijn kwam, maakte de twee eilanden één en deed een natuurlijke haven ontstaan, die aanvankelijk diende als ideale schuilplaats voor piraten.

In het midden van de 19e eeuw werden hier aan de noordkust de eerste driemastschoeners te water gelaten, en de bossen van Thurø werden aan het eind van de 19e eeuw nog steeds gekapt voor de scheepsbouw. De natuurlijke haven van Thurø Bund, omgeven door het hoefijzervormige eiland en beschermd tegen westenwinden door het eiland Tåsinge, bevorderde de ontwikkeling tot een domein van de scheepvaart. Meer dan 100 schepen overwinterden hier tijdens de hoogtijdagen van de grote zeelieden. De scheepvaart van Zuid-Fyn concentreerde zich dus geenszins uitsluitend in de haven van Svendborg. Tijdens de zomermaanden waren de schoeners van Zuid-Fyn aanwezig in bijna alle Noord-Europese havens. In mei 1900 lagen alleen al 32 schepen van Thurø in Königsberg om te laden.

Na het uitbreken van de oorlog in 1914 lagen de schoeners in de Thurø-bundel dicht bij elkaar voor anker. Kapiteins en reders wilden de verdere ontwikkelingen afwachten. Pas in het voorjaar van 1915 werden veel ankers gelicht, nadat Duitsland had beloofd de Deense schepen ongemoeid te laten. In 1917 verklaarden de Duitsers echter de wateren rond de Britse eilanden onbeperkt onderzeeër-oorlogsgebied. Hierdoor schoten de vrachtprijzen omhoog, maar werd de scheepvaart ook een riskante onderneming. Talloze schepen werden tot zinken gebracht en veel Deense zeelieden verloren het leven.

De economische neergang na de oorlog deed de vrachtprijzen kelderen. Er werden zoveel schoeners met verlies aan het buitenland verkocht dat de Zuid-Finse vloot tot een paar zeilschepen slonk. De stoomvaart luidde ook voor de zeelieden de zwanenzang in. Tegen alle verwachtingen in kwam er in de jaren dertig echter weer een opleving van zeilende koopvaardijschepen van de Thurø Bund. De reder A. E. Sørensen rustte de zeilschepen uit met hulpmotoren en kon zo de concurrentie met de stoomvaart, die nog in de kinderschoenen stond, een paar jaar het hoofd bieden. Een andere reden waarom er tot 1940 in Denemarken nog vrachtschepen met zeilen werden gebouwd, was de aanzienlijk goedkopere verzekering in vergelijking met zuivere stoomschepen. Vaak vervulde de tuigage toen slechts een alibifunctie en was dienovereenkomstig miezerig. Het definitieve einde voor de zeilschepen kwam met de Tweede Wereldoorlog.

Het eiland van de scheepsbouwers is een vakantie-eiland geworden, dat met hoogtes tot 25 meter een van de heuvelachtige eilanden van Zuid-Funen is. Het is door een weg met Fyn verbonden. Bossen, heggen, boomgaarden en bloemenvelden domineren het landschap. Ondanks de vele toeristen die het eiland elk jaar bezoeken, heeft Thurø nog nauwelijks aan gezelligheid ingeboet. Er zijn uitstekende stranden bij Smørmosen en Thurø Rev, en het eiland is ideaal om te wandelen en te fietsen. Ook een uitstapje naar Tåsinge (zie Troense) is de moeite waard.

Omgeven door een van de opmerkelijkste begraafplaatsen van het land staat de kerk in het noordwesten van het dorp Thurø By. De kerk is terrasvormig en biedt een mooi uitzicht over de Skaarupøre Sont naar het landhuis Bjøremose op Fyn. De preekstoel van de kerk, die rond 1520 is uitgehouwen, is alleen al een bezoek waard, omdat het een van de oudste houten preekstoelen van Denemarken is. Tot de veel bewonderde 17e-eeuwse werken behoren de voorste kerkbanken. Het laatgotische altaarstuk is afkomstig uit de ruïne van het klooster van de Grijze Broeders van Svendborg en werd in de 15e eeuw gemaakt.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Scheepswerf

Ramp

Openbaar Vervoer

Vuilnis