Korsør - Gamlehavn

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De aanloop naar de goed verlichte haven is dag en nacht probleemloos. Met 74° komt u de "Gamlehavn" binnen langs de marinehavens en de vissershaven.

Ligplaatsen

Er zijn goede aanlegplaatsen in de buurt van de stad aan de westelijke kade.

 De marine- en vissershavens zijn gesloten voor pleziervaartuigen.

Omgeving

Alle leveringsmogelijkheden zijn beschikbaar (u..inclusief diesel en zeilmakerij).

NV Land Guide

De bekende veerbootstad ziet er vanaf de kust niet bepaald uitnodigend uit. Maar de skyline van de industriestad wekt een indruk die bij nader inzien niet klopt. Korsør is ontegenzeggelijk een bruisende, drukke plaats met de lelijke trekjes van de industrie, maar achter de façade schuilt ook het heel andere, pittoreske Korsør met afgelegen pleintjes in de oude stad waar de bouwlustige "vooruitgang" nog niet heeft toegeslagen.

Omstreeks 1200 werd de stad gesticht en door de gunstige ligging groeide ze zo snel dat ze in 1425 stadsrechten kreeg van de Deense koning Erik van Pommeren. Dit gaf weer de aanzet tot het veerverkeer, dat al snel uitgroeide tot een doorslaggevende economische factor.

In 1856 zorgde de spoorlijn voor een verdere economische impuls voor de stad van 21000 inwoners.

In oude documenten wordt melding gemaakt van de Kongegården (Koningshof) aan de Algade 25, gebouwd in 1761. Koningen verbleven hier als ze op goed weer moesten wachten om de Belt over te steken. De zandstenen figuren op de gevel van het gebouw, dat zeer de moeite waard is om te bekijken, stellen de vier seizoenen voor (lente hoop, zomer geluk, herfst melancholie en winter trotsering) en tegelijkertijd de stadia van het leven kindertijd, jeugd, volwassenheid en ouderdom. In de Algade bevinden zich ook verschillende oude koopmansboerderijen, zoals Nylands Gård (nr. 14), waar tijdens de grote cholera-epidemie hulpbehoevende gezinnen en wezen werden ondergebracht. Korsør was een van de zwaarst door de cholera getroffen steden in Europa. Dertien procent van de bevolking werd door de epidemie weggevoerd.

De Algade was de straat van het fijne volk, de parallelle Baggade de straat van het lagere volk, waar ook het vee werd doorgedreven en de mest werd vervoerd. Deze indeling van straten naar reputatie en stand is vandaag de dag nog in veel steden terug te vinden.

Stabelsgård aan de Adelsgade 31 is de oudste boerderij van de stad en het overblijfsel van een van de vroegere grote vakwerkboerderijen. Het gezellige huisje op Baggade 5 is een omweg waard door de "straat van het lage volk".

In zijn tijd leidde de Slottengade naar het nu verdwenen Kasteel Korsør binnen de vesting. Drie eeuwen lang werd vanuit dit zuidelijke deel van de stad de oversteek naar Fyn gemaakt. Daarom woonden hier de schippers, zeelieden, douane- en postbeambten. Sommige huizen dateren uit de jaren 1700 en zijn na branden altijd gerestaureerd.

De Rozenstraat was de straat van de ondeugd. Daarom loopt de goot door het midden van de straat. Wie zo dronken uit een van de vele kroegen kwam dat hij tegen de muren van het huis moest leunen, hoefde niet langs de vaak volle goot te waggelen.

Een bezienswaardig gebouw is het oude postkantoor aan de Slottengade 1. De gevels zijn grotendeels ongewijzigd gebleven sinds de 17e eeuw. Op Havnepladsen staat het standbeeld van de beroemde zoon van de stad: Jens Baggesen. De dichter, die in 1764 in Korsør werd geboren en in 1826 overleed, houdt een viooltje in zijn hand - een symbool van zijn stiefmoederlijke behandeling in Denemarken.

Een van de bijzondere bezienswaardigheden van de stad is de vesting (Korsør Sea Battery). De overblijfselen ervan dateren uit de tijd van Waldemar Atterdag, dus werden gebouwd in de late 13e eeuw en het begin van de 14e eeuw. De toren is een van de slechts twee bewaard gebleven vestingtorens van het kasteel uit de Middeleeuwen in Denemarken. De kelder en de eerste verdieping van de 23 meter hoge kasteeltoren, die voorzien is van schietgaten, werden gebruikt als kerkers. Van de vesting resteren tegenwoordig ook nog een groot magazijngebouw en de bastions en slotgrachten (1658-1660). Het pas geopende museum in de vesting toont onder meer een grote verzameling modellen van schepen en veerboten die de afgelopen 175 jaar op de Grote Belt hebben gevaren. Ook is de complete eetzaal van een oude raderstoomboot te zien.

St. Povls kerk op Kirke-Pladsen werd in 1869 gebouwd in neoromaanse stijl. Veel ouder is de inventaris van de kerk. De gotische doopvont bijvoorbeeld dateert uit de 13e eeuw. Een schilderij van de beroemde renaissanceschilder Giovanni Ballisti Moroni (1520-1578), voorstellende de heilige Jeronimus in de woestijn, siert het interieur van de kerk.

Populair is de markt in het centrum van Korsør. Elke zaterdagochtend bieden winkeliers hun waren aan op straat.

De sporen van een kleine vergeten stad werden een paar jaar geleden ontdekt vijf kilometer ten noordoosten van de stad, op Korsør Nor: de middeleeuwse nederzetting Tårnborg. Archeologische opgravingen brachten vakwerkhuizen, geplaveide voetpaden en binnenpleinen met waterputten aan het licht. Het is nu duidelijk dat de herontdekte nederzetting de Noorse plunderingspogingen in de 13e eeuw heeft overleefd, maar naarmate de nieuwe stad Korsør tot bloei kwam, werd zij minder aantrekkelijk en trokken de bewoners weg. Er is een groot aantal artefacten gevonden die een inzicht geven in het leven van 700 jaar geleden. Als u de opgravingen op maandag of donderdag wilt bezoeken, kunt u het beste contact opnemen met het toeristenbureau op Nygade 7. Tot de nederzetting Tårnborg behoort de nog bewaard gebleven Tårnborg Kirke, een van de grootste Romaanse dorpskerken in West-Seeland.

Het is de moeite waard een uitstapje te maken naar het 130 hectare grote Korsør-bos, waar verschillende grafheuvels getuigen van het feit dat het al heel vroeg bewoond werd.

Een wandeling naar een megalithisch graf op zo'n vier kilometer van Korsør midden in het bos is bijzonder aan te bevelen (zie kaart).

Fietsers wordt aangeraden een bezoek te brengen aan Trelleborg bij Slagelse, op zo'n 20 kilometer afstand, een Vikingkasteel uit de 10e eeuw dat wel 1000 krijgers kon herbergen. Wat de Vikingen zo eigen is aan het cirkelvormige, in vieren gedeelde complex, is de regelmaat en de bijna mathematische precisie. Tot de ontdekking van Trelleborg werd aangenomen dat de Vikingen over een nogal bescheiden organisatietalent en technisch vermogen beschikten. De nauwkeurigheid van de constructie wierp een heel nieuw licht op de Vikingen, die tot dan toe als plunderende boekaniers werden beschouwd.

De hoofdburcht is omgeven door een cirkelvormige wal van ongeveer 17 meter dik en zes meter hoog. De gebouwen in de cirkels van de hoofdburcht zijn qua afmetingen, constructie en inrichting volkomen identiek en hebben een eigenaardige ellipsvorm. De binnenlengte van de gebouwen is precies 29,5 meter - een meting die overeenkomt met 100 Romeinse voet. Elk huis bood plaats aan de bemanning van een Vikingschip.

Het aantal bomen dat moest sneuvelen om het complex te bouwen wordt geschat op 8000!

Sprogø: Het eigenaardige eiland Sprogø, halverwege Nyborg en Korsør, is de bestemming van excursies van de Korsør Tourist Association. In het natuurreservaat Sprogø is het verboden aan land te gaan zonder een speciale vergunning. In de bijzonder gevarieerde geschiedenis van het eiland is het niet altijd zo rustig geweest als nu. Adam van Bremen zei in 1070 over het eiland: "Tussen Seeland en Fyn ligt een klein eiland. Het heet Sprogø en tot afschuw van allen die er passeren, is het een rovershol". Het citaat is terug te voeren op de piraten Wends, die Sprogø tot het begin van de 12e eeuw gebruikten als uitvalsbasis voor hun rooftochten.

Waldemar de Grote liet in 1157 een kasteel op het eiland bouwen, waarvan de ruïnes nu nog te zien zijn. Rond deze tijd woonde de misdadige regimoordenaar Marsk Stig op het eiland en plunderde Korsør van hieruit. De Nederlanders brachten rustiger tijden op het eiland. Sprogø werd synoniem met goede kaas en uitstekende boter. De Nederlanders woonden meer dan 175 jaar op het eiland, dat 1700 meter lang en 400 meter breed is, tot 1691. In 1571 werd op Sprogø een koninklijk bevoorrecht café ingericht voor gestrande gasten, waarschijnlijk omdat enkele Deense koningen door het slechte weer gedwongen waren hier te verblijven. De Zweden plunderden het eiland driemaal, en het diende als quarantainestation tijdens de pest rond 1710. Vanwege zijn strategisch belang werd er steeds om het eiland gevochten. Tijdens de Napoleontische oorlogen brandden de Engelsen het eiland tot de grond toe af. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bevond zich hier een Duitse geschutsbatterij. Van 1922 tot 1961 was Sprogø de thuishaven van een vrouwengevangenis. De lokalen van de gevangenis bleven tot 1976 dienst doen als plattelandsschool.

Het ooit idyllische eiland wordt nu gedomineerd door de oversteek van de Grote Belt. De weg en de spoorweg, die op het eiland overgaat van tunnel naar brug, lopen over Sprogø. De vroeger unieke flora en fauna, die gevormd werd door de geringe regenval in vergelijking met het vasteland, wordt hierdoor ernstig aangetast.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Imbiss

Atm

Brandstof

Kruidenier

Openbaar Vervoer

Vuilnis