Wollin

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

Die Ansteuerung von Wollin ist Ortsunkundigen nur am Tag zu empfehlen. Sie erfolgt aus dem Stettiner Haff kommend ab Tonne ME-W mit 082° in Richtung Tonne W4 und mit gleichem Kurs durch das betonnte Fahrwasser in die Paulsdorfer Bucht. Der beidseitig betonnte Fahrwasserabschnitt neigt stark zur Versandung. Ab Tonne W3 ist eine Wassertiefe um 3m vorhanden. Die beiden festen Brücken nördlich der Drehbrücke haben eine Durchfahrtshöhe von 12,2m.

Die Passage über die Dievenow in Richtung Ostsee ist deshalb nur für Schiffe mit weniger als 12m Masthöhe möglich. Das Fahrwasser ist von der Ostsee her ab Dievenow betonnt. Vom Stettiner Haff kommend, hält man die roten Tonnen an Steuerbord, Wassertiefen um 2m.

Brückenöffnungszeiten:

Ligplaatsen

Meteen ten zuiden van de draaibrug is een 200 m lange verharde aanlegsteiger (3,2 - 4,5 m waterdiepte). In het zuiden bevindt zich een 140 m lang watersportgebied van de "Liga Morska". Hier vinden gasten een beperkt aantal ligplaatsen bij 3,2 - 3,5m waterdiepte voor hekboei of eigen hekanker.

Omgeving

Er zijn sanitaire voorzieningen in het clubhuis. Goede bevoorradingsfaciliteiten en een museum bevinden zich in de directe omgeving van de haven.

NV Land Guide

Historici nemen aan dat hier de legendarische stad Vineta heeft gestaan, die volgens de legende is gezonken. Het staat vast dat er op het eiland Wollin een zeer rijke, grote heidense handelsstad was. Dit is reeds bewezen door wetenschappelijke opgravingen rond 1930, waarbij rijke juwelen en munten werden ontdekt, alsmede cultusplaatsen. Acht meter brede wallen omringden de stad, waarvan het wegennet zo was aangelegd dat de van west naar oost lopende wegen rechtstreeks naar de haven leidden, waar koopvaardijschepen tot 30 ton lading aan boord hadden.

Geen sprake van dat Vineta voor de kust van Usedom  of voor Arkona lag, zoals nog steeds wordt beweerd. Later kwam het de christelijke missionarissen goed uit te vertellen over een stad die door verkwisting, wellust en goddeloosheid haar gerechte straf niet ontliep en daarom, net als Atlantis, in zee zonk. Slechts eens in de 100 jaar, zo wil de legende, mag de stad op Paasavond een uur lang in al haar glorie herrijzen en kan dan worden verlost door de aankoop van een handelswaar. In feite wijzen de vondsten op een uitgesproken rijk Slavisch centrum in de periode van de 8e tot de 11e eeuw. Vineta werd naar verluidt beschouwd als een wonderstad, waar kooplieden hun pakhuizen vulden met goederen van allerlei aard. Er werd gesproken over schitterende helmen, prachtig versierde wapens, kostbare zijden stoffen, zilveren en gouden bekers waarop diamanten schitterden. Alles wat het hart begeerde zou voorhanden zijn: Vee, schapen, paarden, huiden, wol, honing, vlas, schuimend bier en zoete mede.

Het economisch potentieel van de stad was overweldigend voor de millenniumwisseling. Brons- en ijzerbewerking en de productie van glas-in-lood wijzen op een geavanceerde cultuur van vakmanschap. De productie van hoorn had bijna industriële proporties. Er werden bijna 40.000(!) ruwe producten van hoorn gevonden, waarvan handvatten, zettingen, juwelenkistjes, haarspelden en kammen moesten worden gemaakt, die in grote hoeveelheden werden uitgevoerd.Evenzo werd barnsteen in grote hoeveelheden verwerkt tot kleine kunstvoorwerpen en sieraden. Zo'n 100 kilo van het Goud van het Noorden is tot nu toe gevonden in de overblijfselen van de eens zo machtige handelsstad.

In de legende wordt de rijkdom verfraaid. Volgens die legende was de havenstad omgeven door een muur met gouden poorten, waren de huizen van marmer en stond het fijnste zilverwerk op de tafels. Deze rijkdom riep de hulp in van de Vikingen onder Harald Blauzahn, die de Wendische stad in de 10e eeuw verschillende malen overvielen en uiteindelijk verwoestten. Maar de stad werd opnieuw gesticht.

Op de ruïnes van Vineta werden het Jomsburg van de Vikingen en de grote handelsstad Jumneta gebouwd, die al snel de naam Julin kreeg. Velunzani, Weltaba en Voulini zijn andere namen die bewaard zijn gebleven. De naam Jom duikt voor het eerst op rond 1050 en betekent zandeiland.

Er ontwikkelde zich een levendige handel, want de plaats lag aan de zogenaamde Barnsteenroute tussen Scandinavië en Byzantium. De Oder werd beschouwd als de rijkste rivier in de Slavische landen. Jumneta was een smeltkroes van mensen van verschillende volken, die in de Slavische stad ongestoord konden wonen en handel dreven als zij niet openlijk blijk gaven van hun geloof. In een overgeleverde beschrijving noemt Adam van Bremen de stad de grootste van Europa.

In een reisverslag van de Arabische koopman Ibrahim Ibn Jacob staat dat de stad twaalf stadspoorten had en een grote haven. Hele en gehalveerde boomstammen zouden het bouwmateriaal van de aanlegsteigers vormen. De heidense Woolins vereerden waarschijnlijk de driekoppige Triglaff. De ster van de stad zonk nadat de Noorse vorsten de Jomsburgse Vikingvloot hadden verwoest.

De Pommerse hertogen drongen deels met geweld het christendom op en verdrongen Wollin (toen Jullin) ten gunste van hun residentie Szczecin. Opnieuw veroverden de Denen, in oorlog met Pommeren, de stad in 1170. Op de verlaten plaats ontstond Wollin, een schippers-, vissers- en boerenstad, die in 1277 het stadsrecht van Lübeck kreeg, maar nooit meer de oude gloriedagen van zijn voorgangers kon evenaren. Scheepssmeden, touwslagers en kuipers behoorden in de 18e en 19e eeuw tot de ambachtslieden van de stad, in wier haven nog voor de Tweede Wereldoorlog grote hoeveelheden graan werden overgeslagen. In 1945 werd de stad bijna volledig verwoest.

Heden ten dage is de stad nog niet hersteld van de "Slag om Wollin" en heeft slechts een paar bezienswaardigheden. Allereerst is er de kerk, die in 1945 zwaar beschadigd werd. Alleen de muren van het schip bleven staan. Lange tijd werden hier kerkdiensten in de open lucht gehouden. Intussen is de kerk volledig gerestaureerd en is ze weer een opvallende bezienswaardigheid. Bijzonder opvallend zijn de houtsnijwerken uit hele boomstammen, die in dit deel van Polen zeer veel voorkomen, maar bijna nergens zijn ze zo geconcentreerd als in Wollin. Het leven van de Vikingen en Slaven kan levendig worden ervaren in het Vikingdorp Jomsburg  op het eiland voor de kust. Sinds 1993 wordt hier jaarlijks een Vikingfestival gehouden, waar deelnemers uit het hele Oostzeegebied naar toe reizen om onder andere historische ambachten te demonstreren. Het museum voor plaatselijke geschiedenis aan de haven en een historisch plein, dat herinnert aan de mars van de kruisvaarders naar het Slavische land, besluiten de kleine lijst van bezienswaardigheden.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Water

Toilet

Douche

Kruidenier

Ramp

Openbaar Vervoer

Rioolwater