Skagen

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De nadering van de beschoten haven is dag en nacht mogelijk. Zij vindt plaats met ongeveer 335° in de peiling van het voorsein (2Iso.R). Voor het binnenvaren van de haven moet rekening worden gehouden met een dwarsstroming, die kan oplopen tot 2 nm/h (noordelijk). In de haveningang moeten uitgaande schepen wachten tot binnenkomende schepen zijn gepasseerd.

Ligplaatsen

De havenbekkens tussen de oude pier en pier nrs. 1 en 2 worden tijdens het seizoen vrijgehouden voor jachten en voorzien van extra drijvende dokken. Het havenbekken, dat soms overvol is, heeft een waterdiepte van 4,5 m. U kunt aanleggen aan de noordwestelijke kades met een hekanker of langszij in een pakket. Zeer grote jachten (meer dan 20 m) melden zich bij de haven van Skagen (VHF kanaal 16) en krijgen een ligplaats toegewezen in het oostelijke bekken. Beperkte ligplaatsen zijn ook beschikbaar in het zuidelijke deel van het Bundgarns bekken, maar de afstand tot het stadscentrum is 1,5 km. Alle andere visbekkens zijn gesloten voor de pleziervaart. Liggelden worden betaald bij het kantoor van de havenwacht.

Omgeving

De zeer drukke vissershaven biedt, naast de gebruikelijke sanitaire voorzieningen, een uitgebreide reparatiedienst met motorwerkplaatsen en twee zeilmakerijen. Bij het bunkerstation op pier 1 mag slechts korte tijd worden afgemeerd. In het bezienswaardige stadje zijn alle winkelmogelijkheden voorhanden en ook de omgeving is verleidelijk, niet alleen met een uitstapje naar de "Grenen".

NV Land Guide

De meest opvallende gebouwen rond de haven van Skagen zijn de oude, rode, twee verdiepingen tellende pak- en veilinghuizen van de vissers, die hun houten huizen met hand en tand verdedigen tegen de toeristenhandel. Een klein café-restaurant is de enige indringer die in een van de veilinghuizen wordt getolereerd. De havengast profiteert van deze afbakening, die voor een authentieke havensfeer zorgt.

Iedere ochtend vinden de visafslagen plaats in de hallen ten noorden van de pakhuizen. De drukte maakt deel uit van het milieu. IJs wordt geladen, netten worden aan boord gehesen en gekoelde vrachtwagens rijden af en aan. Er hangt een constante visgeur.

De rode houten huizen staan model voor menig nieuwe jachthaven in Denemarken en beloven als visitekaartje van Skagen niet al te veel voor de aankomende schipper. Het stadje, gekenmerkt door lage en geelgekalkte huizen met een aantal bezienswaardigheden, is een zeereis meer dan waard. Dat Skagen een heel bijzondere plek is, werd rond 1930 ook ontdekt door schilders die werden aangetrokken door de lichtomstandigheden op de noordelijkste landtong van Denemarken. Voor hen was het licht een triade, van zon, zee en duinen. Er wordt gezegd dat de Scandinavische tint van de nacht, beïnvloed door de middernachtzon, de tweede reden was om naar Skagen te verhuizen. Schilderijen van de zogenaamde Skagen School zijn te zien in het voormalige huis van de kunstenaars Michael en Anna Ancher in Markvej en in "Drachmanns Hus". Na de dood van de dochter van het kunstenaarsechtpaar, de schilderes Helga Ancher, werd het lange, lage huis van de Anchers liefdevol gerestaureerd. Helga Ancher had in haar testament bepaald dat haar huis als museum moest worden ingericht. Ook de kunstwerken van een aantal andere Skagen-schilders worden hier tentoongesteld. Villa Pax", het bejaardenhuis van Holger Drachmann aan de Hans Baghsvej 21, is een gedenkteken geworden voor de schilder en dichter die hier de laatste jaren van zijn leven doorbracht. Als dichter was hij vooral bekend om zijn heldenepossen over de Skagen-vissers die gestrande mensen uit de nood op zee redden. In 1908 werd Drachmann, die de bijnaam "Zanger van de zee" had, begraven in de noordelijke duinen van Skagen. Zijn vrienden legden de begraafplaats aan.

De schilderskolonie Skagen is ook vertegenwoordigd met talrijke schilderijen in het "Skagens Museum" (Brøndumsvej 4). Het museumgebouw, ontworpen door de bekende Skagen-architect Ulrik Plesner, bevat zo'n 1000 schilderijen, tekeningen, beeldhouwwerken en kunstnijverheidsproducten van de kunstenaars die tussen 1830 en 1930 op Skagen woonden en werkten. Vaak staat het dagelijks leven van de vissers centraal in de schilderkunstige thema's. Ook de mooie dochters van Skagen zijn veel voorkomende motieven. Tot de bekende Skagen-impressionisten behoorden Martinus Rørbye, Carl Locher, Viggo Johannsen, Laurits Tuxen, Karl Madsen en Peder Severin Kröyer. Het Grenen Museet op de noordpunt van Grenen is een forum voor hedendaagse kunstenaars.

Het openluchtmuseum in P.K. Nielsensvej, dat een bezoek meer dan waard is, geeft informatie over de leefomstandigheden in vervlogen tijden. Nielsensvej met zeven gebouwen en hun inrichting. De woning van een arme visser en het huis van een rijke visser van rond 1830 zijn hier gereconstrueerd om twee sociale groepen voor te stellen. De indeling van de kamers en de inrichting laten duidelijk de grote sociale verschillen zien. Zo woonden in het huis van de arme visser meestal vier volwassenen en zes kinderen in een zeer kleine ruimte, terwijl de rijke visser beschikte over twee woonkamers, een of twee slaapkamers, een keuken, een stal en een wasruimte. Een van de twee woonkamers werd Vesterstuen (Westkamer) genoemd. Gestrande zeelieden kregen hier onderdak. In het Visserijmuseum op het museumterrein wordt de ontwikkeling van de visserij en de stad getoond. De gedenkzaal is gewijd aan de redding uit nood op zee. Een herdenkingsmuur somt de vissers op die op zee zijn gebleven. Er is ook een reddingsstation met een reddingsboot gebouwd en een maquette van de haven laat zien hoe de haven er kort na de bouw in 1907 uitzag. Op de heuvel bij het museum zouden de vissersvrouwen ooit hebben uitgekeken naar hun terugkerende echtgenoten.

Down on the beach, is de blik van veel wandelaars vandaag minder op de mannen gericht en meer op het strand. Zij zijn op zoek naar het "goud van het noorden". Het barnsteenmuseum aan Havneplads 14 laat zien dat barnsteenvondsten hier niet zeldzaam zijn. Alleen al het aantal in barnsteen gevatte insecten dat hier wordt tentoongesteld loopt in de duizenden.

Wetenschappers twisten over hoe Skagen is ontstaan. Lange tijd werd aangenomen dat een paardenhoeder genaamd Tronder de eerste was die een huis bouwde in Skagen in de vroege Middeleeuwen. Zijn meester, de boer ThorkiId Skarpä, had van de kroon weiderechten gekregen. In die tijd waren de sporen van de oorspronkelijke bewoners van de noordpunt van het schiereiland Jutland uitgewist. Pas recentere opgravingen bewijzen dat er al mensen uit de Steentijd woonden op het huidige kruispunt van het Skagerak en het Kattegat - in een tijd dat het land veel verder in zee strekte en de kustlijn identiek was aan de huidige negen meter dieptelijn.

Tijdens de Middeleeuwen ontwikkelde zich eerst Gammel Skagen (Oud Skagen) aan de Noordzeezijde. Pas later ontstond er ook een nederzetting aan de kust van het Kattegat, maar die miste een dorpsstraat, een centrale markt en een haven. De vissers moesten hun boten op het strand trekken. Toch groeiden de huizen, die aanvankelijk verspreid lagen tussen de duinen, al snel uit tot een middeleeuwse stad. De succesvolle visserij bevorderde de snelle ontwikkeling, die haar eerste hoogtepunt bereikte toen Skagen in 1413 stadsrechten kreeg. 3000 inwoners telde Skagen tijdens de middeleeuwse hoogtijdagen in de 16e eeuw, toen grote hoeveelheden gezouten vis werden verkocht aan Zweden en Duitsland.

Aan het begin van de 18e eeuw verslechterden de levensomstandigheden echter aanzienlijk. Vis kwam niet meer aan, stormvloeden veroorzaakten grote schade.

Zandverstuivingen maakten het leven van de Skagenaars ook moeilijk. De zandverstuivingen bedolven huizen onder het zand en ruïneerden de landbouw. Onbewust werkten de bewoners de erosie in de hand door strandplanten te vernietigen. Het gevolg was een zandvloed. Steeds weer moesten huizen die onder het stuifzand zaten, worden verplaatst. Sommige bleven bedolven onder het zand. Van de oude, dichtgeslibde kerk, die rond 1800 moest worden verlaten, bestaat alleen de toren nog die als zeemarkering dient. Het schip, dat door de zandverstuiving werd bedreigd, werd afgebroken nadat de kerkgangers zich jarenlang een weg naar de kerkdiensten hadden geschoven. De bewaard gebleven witgekalkte kerktoren met trapgevel wordt in de volksmond "Lange Maren" genoemd en staat in het duinlandschap drie kilometer ten westen van Skagen. Op bepaalde tijden kan hij tegen betaling worden betreden.

Met beplanting was het mogelijk de zandverstuivingen in te dammen, maar niet te elimineren. Een indrukwekkend voorbeeld van de voortdurende verandering van het landschap is de 41 meter hoge "Råbjerg Mile", een stuifduin dat tien kilometer ten zuidwesten van Skagen een hardnekkige koers in oostelijke richting heeft uitgezet. In deze richting wordt het jaar na jaar meer dan tien meter hoger.

De wateren rond Skagen behoorden en behoren tot de meest gevreesde voor zeevaarders. Zelfs de Vikingen verkozen de weg over Schlei, Treene en Eider naar de Noordzee, niet zonder reden. En de vissers van Skagen riskeerden hun leven niet alleen bij het redden van schipbreukelingen, maar ook bij het bergen van begeerde onderdelen van scheepswrakken. Het doel was om de concurrenten in de bergingsbranche voor te blijven. Er werd ook veel aandacht besteed aan drijfhout en rondspatten. Het aangespoelde hout van de wrakken is terug te vinden in de oude huizen van Skagen. De vuurtorens op de noordelijkste landtong van Denemarken hebben altijd een belangrijke rol gespeeld voor de scheepvaart vanwege de gevaarlijke wateren. In 1560 gaf het koninklijk huis de inwoners van Skagen opdracht een drijvend baken te bouwen. Het werd in 1696 vervangen door een vuurzee, die tegenwoordig als reconstructie te zien is in Østre Strandvej en wordt ontstoken op de zonnewende, 24 juni. "Het witte vuur" werd in 1747 door de inwoners van Skagen gebouwd als de eerste gemetselde vuurtoren, maar met de ijzeren korf bovenop verschilde het vuur niet veel van zijn voorgangers. Alleen "Het grijze vuur" bij Grenen, het uiterste puntje van Skagen, zorgde in 1858 voor een revolutie in de vuurtorens van Skagen. 210 treden leiden naar de hoogste vuurtoren van Denemarken (50 m). Wie deze fysieke training wil ondernemen, moet een vergoeding betalen en wordt voor de inspanning beloond met een uniek uitzicht. De slanke vuurtoren Skagen West verving in 1956 de in 1892 gebouwde Højen Fyr. Tot een paar jaar geleden wees het inmiddels verplaatste lichtschip Skagen Rev (Skagen Reef) de scheepvaart de weg rond de noordpunt, waarvan de positie onder water voortdurend verandert. Zelfs boven water wijst de punt van Grenen in verschillende oostelijke richtingen, afhankelijk van de huidige omstandigheden.

Wie met vele andere toeristen een pelgrimstocht wil maken naar de plek waar het Skagerrak en het Kattegat samenkomen, moet eerst naar de vuurtoren van Grenen. Hier eindigt de weg op een parkeerplaats in de duinen. Op aanhangwagens, getrokken door tractoren, bereikt men het noordelijkste puntje van het koninkrijk. Omdat er meestal sterke stromingen zijn, lijkt het vaak echt alsof twee zeeën met een sterke kracht tegen elkaar botsen. De mensen van Skagen, duidelijk uitgerust met toeristisch zakelijk inzicht, waken ervoor om deze indruk niet tegen te spreken. Zij verkopen vakkundig de onbeschutte ligging van hun stad met 12.000 inwoners. De forse havengelden zijn de eerste aanwijzing dat Skagen geen goedkope plaats is. Toch heeft Skagen zich gelukkig niet ontwikkeld tot een chique oord.

In de loop der eeuwen heeft menig militaire mogendheid het strategische belang van het noordelijke puntje van Denemarken ontdekt. Duitse betonnen bunkers, die mettertijd zullen worden verwijderd, herinneren nog aan de laatste bezettingsmacht. Grote afluisterapparatuur bij de "Grijze Vuurtoren" wordt gebruikt om het militaire scheepvaartverkeer op het Kattegat in de gaten te houden.

Skagen heeft een 60 kilometer lang strand. Toch is het essentieel om voorzichtig te zijn met zwemmen vanwege de stromingen. Er zijn een aantal plaatsen waar zwemmen ten strengste verboden is.

Een fietstocht naar het pittoreske zuidelijke Hulsing is aan te bevelen. Van de gelegenheid moet gebruik worden gemaakt voor een omweg naar het eerder genoemde stuifzandduin. De bus of trein kan ook als vervoermiddel worden gebruikt naar Hulsig of naar de dichtstbijzijnde havenstad Ålbæk. Dienstregelingen voor de zomer zijn verkrijgbaar bij het toeristenbureau. Onder de vele restaurants en pubs is het "Musikcafeen" op Havnevejen 16 een aanrader voor liefhebbers van live muziek. Het opent zijn deuren echter pas om 22.00 uur. Het kleine visrestaurant in de vissersafslag is zonder twijfel het origineelst en het meest eigenaardig. Het hotel recht tegenover "Skagens Museum" is een aanrader voor fijnproevers, evenals het driesterrenrestaurant "Trekosten" in Jeckelsvej in Altskagen. Het laatste biedt ook een prachtig uitzicht op het Skagerrak. Bodilles Kro" in Østre Strandvej 11 adverteert dat het geliefd is bij zowel inwoners als toeristen vanwege zijn visgerechten.

Van 25 juni tot 20 augustus gaat het lokale radiostation "Skagen Nærradio" elke zondag om 16.00 uur de ether in in het Deens, Engels en Duits. Het programma bevat, naast nieuws en informatie voor toeristen, voornamelijk reclame.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Imbiss

Kraan

Atm

Internet

Brandstof

Kruidenier

Scheepswerf

Ramp

Openbaar Vervoer

Fietsverhuur

Vuilnis