Knebel Bro

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De benadering van de onverlichte steiger is alleen overdag aan te bevelen. Vanaf de noordboei (WP661) van de ondiepe Pladen stuurt u 115° naar de groene boei in de nauwe ingang, die pas veel later te zien is. Vanaf de groene boei in de doorgang houdt u vervolgens 114° aan richting een opvallende hau met een witte gevel. Pas als de steiger op 155° ligt, zet u direct koers naar de haven.

Ligplaatsen

Slechts enkele jachten vinden plaats in de haven in ca. 2-3 m waterdiepte (groene borden).

Ankerplaatsen: Goede ankerplaatsen zijn te vinden langs de gehele oeverzone van Knebel Vig. In het noordelijke en westelijke deel van de baai zijn er ook meerboeien van de Deense Zeilvereniging.

Omgeving

Naast vers water en basissanitair, vindt u geen service direct aan de steiger. Beperkte bevoorradingsmogelijkheden zijn beschikbaar in het dorp Knebel, 1 km verderop.

NV Land Guide

Twee dingen spreken in het voordeel van Knebel Vig als aanlegplaats: ten eerste de bijna ingesloten, mooie baai ver weg van de belangrijkste vaarroutes en ten tweede het afwisselende landschap van het Molsgebergte. Een moderne jachthaven en de bijbehorende voorzieningen ontbreken en zouden hier niet op hun plaats zijn. Knebel Vig behoort tot de individualisten, de ankerliefhebbers, de natuurliefhebbers - met andere woorden, diegenen die de tijd nemen om van de schoonheden van Molsland te genieten.

Het heuvelachtige, dunbevolkte land is al 8000 jaar bewoond. Een aantal graven en nederzettingen uit de prehistorie van Denemarken zijn ontdekt op het schiereiland, dat sindsdien aan vele ontwikkelingen is voorbijgegaan. Primitieve wapens en vistuig - waaronder ruw gehouwen bijlen, vuurstenen speerpunten en pijlpunten - worden nog steeds gevonden. Vooral aan de kusten stuiten onderzoekers of bewoners nog steeds op nederzettingsresten uit de tijd van jagers, verzamelaars en vissers.

Voor meer recente cultus- en begraafplaatsen uit de prehistorie hoeft men niet ver te zoeken. De typische grafheuvels uit ongeveer 3000 - 2000 v.Chr. zijn niet te missen en liggen massaal in het Agri-gebied. Het grootste en meest imposante steengraf bevindt zich iets meer dan een kilometer ten oosten van Knebel, aan de smalle weg naar Agri. "Poskaer Stenhus" of Knebel graf is hoe het genoemd wordt. De plek wordt in een cirkel omgeven door 23 grote grensstenen (de 24e is ongeveer 200 jaar geleden tot breukstenen gehouwen), terwijl het graf zelf bestaat uit vijf massieve steunstenen en een nog grotere deksteen. Aangenomen wordt dat er zich binnen de cirkel met een diameter van 20 meter nog een of twee kamers bevonden. De site is gedateerd in de latere steentijd, rond 3500 v. Chr.

Eenmaal op de route is een bezoek aan het hoogste punt van Molsland, ten oosten van het kleine "bergdorpje" Agri, zeer aan te bevelen. Hier, vanaf de 137 meter hoge "Bavnehøj", kan men het hele heuvelachtige Molsland overzien (zie kaart).

Zelfs als het moeilijk is om je los te rukken van het prachtige uitzicht, is er nog een bijzonderheid te zien in Agri: Het hoogste meer van Denemarken. Het is een groot dood ijsgat en heeft noch een zichtbare inlaat noch een zichtbare uitlaat. Een griezelig volksverhaal vertelt echter over een ondergrondse verbinding met de Femmøllerbeek en het Kattegat: "Vele jaren geleden, toen een boer zijn ossenploeg in het meer wilde drenken, reed hij voor het gemak met os en wagen het meer in en zonk helemaal weg in het water. Pas zeven jaar later werden de boerenpet en het tuig van de ossen teruggevonden bij de monding van de Femmøllerbeek."

Drie kilometer verder naar het noordoosten, bij wijze van spreken in de voetsporen van de pet, kom je bij het "Dorp van de Watermolens", na een wandeling van drie kilometer door een fascinerend landschap vol jeneverbesstruiken. Het dorp Femmøller dankt zijn naam aan de vijf watermolens die hier ooit stonden, aangedreven door het gelijknamige riviertje. Vier van de watermolens zijn nog min of meer intact: de Bosmolen, de Kathedraalmolen (of Gladsmolen), de Kjerrismolen en de Bovenste Molen. De Femmøller vallei wordt beschouwd als een typisch dalmassief uit de meest recente ijstijd, zo'n 20.000 jaar geleden. In die tijd bevonden zich grote gletsjertongen in alle baaien van Mols en drukten daartussen enorme randmorenen op, namelijk de huidige Molsberge.

Van Femmøller naar Strandkær is de wandelroute naar het zuiden te verkiezen boven de weg. Na twee kilometer komt u bij het "Forsøgstation", ook wel "Mols Laboratorium" genoemd. Hier voeren wetenschappers uit de hele wereld ecologische studies uit in een gebied waar bijna alle soorten Deense flora te vinden zijn.

Een tentoonstelling informeert bezoekers over de bijzondere kenmerken van het Mols landschap. Ongeveer een kilometer verder naar het zuiden komt u bij het Bogensmeer. Nu is het een ingesnoerde lagune, maar ooit maakte het deel uit van de baai van Ebeltoft, net als de hele Haalen-smeltwaterkloof. De Vikingen gebruikten dit deel nog als natuurlijke haven. Vandaag de dag komen gasten hier naar het Bogens Strand.

Fuglsø, een klein stukje naar het zuiden, is de volgende stop op de rondwandeling. De 41 meter hoge berg ten noordoosten van Fuglsø biedt een prachtig uitzicht over de baai van Ebeltoft en het Kattegat. De 17 windturbines van het windmolenpark aan de andere kant van de baai zijn goed te zien. Fuglsøcenter is een enorm sport- en theatercentrum dat ooit een militair kamp was. De dorpsvijver in Fuglsø, omgeven door een kleine hoeve, is een zeer schilderachtig gezicht. Oude vakwerkboerderijen en de "Trehøje Kro", een van de oudste herbergen in Molsland, zijn de kenmerken van dit aantrekkelijke dorpje.

Een smalle landbrug vormt de verbinding naar de zuidpunt van het schiereiland Helgenæs. De smalle heuvelrug heeft de toepasselijke naam "Draget", wat lindworm betekent. De enige aanlegsteiger op Helgenæs is bij Kongsgaarde.

Op de terugweg naar Knebel passeert u de hoogste kerk van Denemarken in Vistoft. De beroemdste dichter van Molsland, Joakim Kattrup, woonde hier. Ter ere van hem is op het kruispunt een gedenksteen opgericht. 500 meter ten zuidoosten van het dorp, bij de nederzetting Klokkerholm, staat de enige overgebleven windmolen van Molsland.

Het uitgestrekte huttengebied ten zuidwesten van Vistoft biedt geen bijzondere bezienswaardigheden, en de tocht naar het westelijke puntje van Molsland is meer aan te bevelen vanuit Skødshoved. Terug dus naar de aanlegsteiger bij Knebel, waar in ieder geval het "Café Miller", het "Posthus" en een heel kleine supermarkt zijn. Extra bevoorradingsmogelijkheden zijn er in het noordoostelijke dorp zelf, op een kilometer van de steiger.

Op de Molssäule bij de noordelijke ingang van Knebel zijn situaties uit de Molverhalen van de Molbürger, de "Oost-Friezen" van Jutland, afgebeeld, met grappen en anekdotes die de draak steken met hen. "De wijze daden en dappere daden van de oude Molbürger" is de naam van een boek van Niels Blaedel, dat gebaseerd is op de klassieke Molbürger-verhalen van de arts Christian Elovius Mangor uit 1780. In Mangors oude vertellingen en melige verhalen worden de Molbürger altijd afgeschilderd als eenvoudige mensen die zichzelf echter als uiterst wijs beschouwen. Zo kwamen de burgers van Mol op het slimme idee hun kostbare kerkklok in zee te laten zinken om hem te beschermen tegen naderende vijanden, en nadat ze de klok overboord hadden gegooid, vroegen ze zich af hoe ze de plek weer zouden terugvinden. Het idee om er een roeispaan achteraan te gooien werd verworpen, omdat er dan een zwemmer achter zou moeten blijven om te voorkomen dat de roeispaan zou wegdrijven. Tenslotte kwam de slimste van de roeiers op het briljante idee. Hij nam zijn mes, kerfde een streep in de zijkant van de boot en zei: "Hier hebben we haar eruit gegooid."

In een van de andere verhalen die ons zijn overgeleverd, wordt een inwoner van Mol, die Ebeltoft bezoekt, gevraagd hoe hij reisde, per koets, te paard of te voet. Hij antwoordt geen van deze dingen. Hij dreef slechts een kudde varkens.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Water

Toilet

Imbiss

Kruidenier

Vuilnis